Stan surowy

Kilka porad przydatnych podczas murowania ścian

Murowanie ścianproces murowania jest spajaniem mniejszych elementów murowych za pomocą specjalnych zapraw w celu skonstruowania większej konstrukcji, czyli ściany. Prawidłowo wymurowane i zabezpieczone ściany mogą funkcjonować dziesiątki lat. W jaki sposób prawidłowo murować dom i jego różnego rodzaju ściany?

Murowanie domu – rodzaje murowanych ścian

Murowane ściany są najpopularniejsze w budownictwie jednorodzinnym, ale proces ich wznoszenia, użycia elementów murowych oraz zapraw może się różnić w zależności od rodzaju ściany.

Ściany murowane nie są jednorodne i nie każda ściana ma w założeniu pełnić podobne funkcje. Pod względem konstrukcyjnym wyróżniane są ściany zewnętrzne oraz wewnętrzne, a jednocześnie w drugim typie wyróżniane są ściany nośne oraz ścianki działowe.

Reklama

Ściany zewnętrzne, a także wewnętrzne ściany nośne są zwieńczane konstrukcjami żelbetowymi, tzw. wieńcem. Zadaniem tych ścian jest przenoszenie obciążeń pionowych ze stropu, a także naprężeń z poszczególnych kondygnacji budynku. Rozkład, grubość, a także technologię wykonania ścian nośnych oraz zewnętrznych ujęta jest w projekcie budowy, a wprowadzenie jakichkolwiek zmian musi być konsultowane z projektantem i nanoszone do projektu.

Ściany działowe mają pomniejsze zadanie i służą jedynie jako dodatkowa, ale niespecjalnie istotna podpora dla konstrukcji. Ich zadaniem jest podzielenie wnętrza budynku na odrębne pomieszczenia. Oprócz tego w wielu budynkach mieszkalnych przeprowadzane jest dodatkowo murowanie komina, które również musi zostać wykonane zgodnie ze sztuką murarską.

Zaprawy do elementów murowych – rodzaje

Istnieje przynajmniej kilka rodzajów zapraw stosowanych jako spoiwo elementów murowych. Starsze i rzadziej obecnie stosowane lub z konieczności ze względu na specyfikę danej ściany oraz nowsze, łatwiejsze w użyciu i coraz powszechniejsze w zastosowaniu.

Zaprawa cementowa

Zaprawa cementowa jest przykładem klasycznym. Składa się z cementu, piasku i wody oraz specjalnych dodatków chemicznych zwiększających plastyczność masy. Charakteryzuje się wysoką wytrzymałością na ściskanie, a także odpornością na czynniki środowiskowe w rodzaju wilgoci i mrozu. Tego rodzaju zaprawy stosowane są jednak obecnie niemal wyłącznie do murowania ścian fundamentowych z elementów betonowych, tzw. bloczków na spoiny o grubości ok. 10 mm.

Zaprawa cementowo-wapienna

Zaprawa cementowa wapienna jest wystarczająco plastyczna, aby być swego czasu niezwykle popularnym spoiwem przy wznoszeniu zarówno ścian zewnętrznych, jak i wewnętrznych. Składa się z cementu, piasku i wody z dodatkiem wapna i chociaż wypierana przez nowoczesne zaprawy klejowe nadal jest stosowana na grube, do 10 mm spoiny. Można za jej pomocą wznosić ściany z pustaków ceramicznych, cegły, czy bloczków z gazobetonu, a nawet bywa używana do łączenia kamienia.

Zaprawy klejowe

Do murowania ścian przy wąskim spoinowaniu do 2 mm wykorzystywane są nowoczesne zaprawy klejowe o wysokiej odporności na warunki atmosferyczne. Na ich zawartość składa się cement, kruszywo kwarcowe oraz dodatki i wypełniacze. Tego typu zaprawy stosowane są przy wznoszeniu ścian z bloczków wapienno-piaskowych, czyli silikatów, a także bloczków z betonu komórkowego, ale i przy murowaniu z elementów ceramicznych.

Tego typu elementy można również spajać za pomocą piany poliuretanowej. Jest to wówczas tzw. murowanie na piankę, do czego wykorzystuje się specjalną puszkę montażową.

Reklama

Zaprawa do klinkieru

Zaprawa do klinkieru są zalecane do murowania kominów, ze względu na niewskazane używanie zapraw z dodatkiem cementu. Chodzi o wysolenie, które byłoby widoczne i szpecące klinkier.

Jak prawidłowo murować ściany?

Zanim zostanie położony pierwszy element murowanej ściany zewnętrznej, konieczne jest wykonanie izolacji przeciwwilgociowej. Polega to na przyklejeniu papy na zimno (dawniej wykonywane na gorąco za pomocą lepiku) do wierzchu fundamentu.

Bez względu na rodzaj stosowanej zaprawy oraz elementów, z jakich wykonywana będzie ściana, pierwsza warstwa pozioma powinna być położona na grubej, 2-3 cm warstwie mocnej zaprawy cementowej. Ma to na celu zarówno uzyskanie trwałego podłoża dla ściany, jak i zniwelowanie ewentualnych niedoskonałości poziomów powstałych podczas zalewania fundamentów.

Po położeniu pierwszej warstwy powinna nastąpić pierwsza przerwa technologiczna. Jest to konieczne, aby niestwardniała dostatecznie gruba warstwa zaprawy otrzymała przynajmniej dwie godziny na stwardnienie. Zbyt wczesne przystąpienie do układania kolejnych warstw mogłoby ją odkształcić.

Po stwardnieniu pierwszej warstwy zaprawy można przystąpić do wymurowania narożników zewnętrznych. Najczęściej stosowane jest w pierwszej fazie ułożenie trzech warstw elementów, np. bloczków z betonu komórkowego lub cegieł w układzie piramidy.

Od narożnika do narożnika na kolejnych warstwach rozprowadzany jest sznurek murarski w celu równego układania na zaprawie warstw elementów. Jest to metoda stara, ale wciąż stosowana. Metoda nowsza wykorzystuje do wyznaczania poziomu poziomnicę laserową. Przyjmuje się, że kolejne warstwy elementów murowych są już oczywiście spajane znacznie cieniej, czyli z zależności od rodzaju zaprawy na spoinach o grubości od 2 do 10 mm. Poziomowanie (dobijanie) elementów najlepiej przeprowadzać przy użyciu dłoni lub gumowego młotka.

Ważne kwestie podczas murowania

Dla każdego, kto przynajmniej raz widział murowaną ścianę, widok układanych elementów na przemian nie dziwi, chociaż laicy mogą nie wiedzieć, że nie jest to element ozdobny, ale poprawne wiązanie muru. Prawidłowo przeprowadzane murowanie wymaga przesuwania kolejnych warstw względem siebie o przynajmniej 0,4 wysokości elementu murowego. Nie może to być przy tym mniej niż 4 cm dla elementów o wysokości 25 cm i nie mniej niż 10 cm dla elementów wyższych.

Równocześnie podczas prac należy wykorzystać poziomnicę laserową albo sznurek murarski do wyznaczenia górnych krawędzi otworów drzwiowych oraz okiennych. Są to miejsca przeznaczone do wykonania nadproży, czyli belek przyjmujących obciążenie ściany zbudowanych nad otworami. Obecnie najczęściej montowane są wygodne i cienkie nadproża prefabrykowane, wykonane ze zbrojonego i zagęszczonego betonu w oprawie ceramicznej. Drugim sposobem jest samodzielne wykonanie takich nadproży poprzez użycie szalunków oraz zbrojenia zalanego betonem. Jest to jednak metoda pracochłonna, wymagająca nie tylko zwiększonego nakładu pracy, ale wymuszająca użycie stempli i znacznie opóźniająca postępy na placu budowy.

Nadproże umożliwia budowę ściany powyżej, aż do poziomu stropu, ale należy pamiętać o pozostawieniu szczeliny pomiędzy nadprożem a murem i wypełnienie jej pianką montażową. Taka szczelina pozwala na swobodę odkształceń.

Reklama

Back to top button